Ik lig in de tuin en staar omhoog. De intens blauwe lucht is beschilderd met subtiel witte penseelstreken. Windveren noem je dat en ze schijnen volledig te bestaan uit ijskristallen. Hoe boeiend dat misschien ook is, mijn aandacht is vooral bij die zwart-witte wybertjes die rondzwieren en dartelen in deze hemelpracht. Het uitgelaten zwieren van de zwaluw door de lucht maakt me blij. Aangezien ik een griepje lig weg te werken heb ik niets beters…
Knalroze, lichtroze, oranjerood en rood. Dieppaars met geel waardoor het paars nog paarser lijkt. Terwijl deze ‘chaotische-altijd-vijf-minuten-te-laat’-boswachter zich door de Flevopolders haast, schiet het kleurenspektakel van bollenvelden aan me voorbij. Woow, wat een kleurenpracht is het toch. Een intens fenomeen dat al 400 jaar lang hét visitekaartje is van Nederland. En toch… als ik naar de subtiele pasteltinten van bomen en planten van onze natuur kijk, houd ik toch het ‘onbehagelijk-te-veel-bestrijdingsmiddelen’-gevoel bij het zien van…
Het is Paasmorgen. Ik open zachtjes de deur naar mijn tuin. Alles om mij heen is stil, geen zuchtje wind, geen enkel geluid. Een serene en eerbiedwaardige stilte sluit zich om me heen, alsof de natuur voelt hoe bijzonder deze dag is. En net als ik het denk, is het gedaan met de rust! Een oorverdovende kakofonie klinkt op uit de tuin van mijn buurman en al ruziemakend en discussiërend stort een grote groep mussen…
De eerste klanken van de Mattheus Passion vullen mijn huiskamer. Ik laat me meenemen door de meeslepende muziek, terwijl ik uitkijk over mijn geelpaarse voorjaarstuin waar de merels in rond hopsen. Wat is het toch dat ons zo raakt in deze eeuwenoude muziek? Gelovig of niet, het is door velen geliefd. Het is de herkenbaarheid, vertelt Google mij. Het gaat over diep lijden, een daad van liefde en de vreugde van verlossing. Ja, dat is…
Behoedzaam steek ik mijn peddel in het water en kom op ‘kousenvoeten’ dichterbij. Geen rimpeltje in het water, geen enkele verstoring. Vol spanning tuur ik over de rand van mijn supboard. Gaat het nu eindelijk gebeuren? De zo lang verwachte en zó gewenste ontmoeting met de bever?! Met ingehouden adem en volle concentratie probeer ik te ontwaren wat dat bruinige is, daar onder water. Door mijn gespannen verwachting en lichte verbijstering over zijn relaxte koud…
Zie ik dat nu goed? Ik haal mijn auto uit de cruise control en negeer de geïrriteerde automobilist achter me. Nee, ik vergis me niet: honderden kieviten boven de A4. Ik ben een beetje verbijsterd. Wat doet zo’n grote groep van deze mooie, luidruchtige, tuimelende voorjaarsboden boven de A4?! Terwijl ik geniet van dit bijzondere tafereel boven deze drukke verkeersader heb ik zin om in jubelzang uit te barsten. Want geen geluid zo uitnodigend, zo…
