Ik sla mijn agenda open en kijk met genoegen naar de blakend lege pagina’s… wat een heerlijk gevoel van vrijheid. Een nieuw jaar dat blanco voor mij open ligt. Driehonderdvijfenzestig dagen om te vullen met leuke plannen, fijn werk, goede voornemens en inspirerende hobby’s. Wat een voorrecht! Als een kleurplaat die ik mag inkleuren met de mooiste kleuren die ik maar kan bedenken! Deze eerste werkweek in mijn agenda wordt opgefleurd door kleurrijke tekeningen…
“Elke dag de vrieskou in: geschift of gezond?” kopt de Volkskrant. Leuke kop, trekt meteen de aandacht van de lezer, want we hebben er allemaal wel eens van gehoord... van die idioten die op de winterdag in het koude water springen en dat nog lekker vinden ook! De schrijver van het artikel ondergaat het ritueel en vraagt zich vertwijfeld af wie dit toch vrijwillig zou willen doen?! Ik lees door over ademhalingstechnieken en meditatie en…
Het is stil in het bos, bijna geluidloos. Of toch niet? Als ik beter luister hoor ik de laatste dorre bladeren ritselen in de wind. Het zachte maar kenmerkende gepriet van een groepje voedselzoekende staartmezen. De roodborst die zijn heldere rijke zang laat horen en het ondefinieerbare genoeglijk murmelen van het bos. Ik geniet van het moment, het is een semi geluidloos moment vol harmonie… Een snerpend en verontwaardigd ‘pieng’ doorbreekt dit! Vol verwarring…
