“Een alleenstaande werkende moeder is een vrouw met ballen” kopt een leuk artikel op internet. Werkende moeders hebben veel ballen in de lucht te houden, van oppas naar personal shopper, van luizenmoeder tot psycholoog. Ik moet grinniken als ik de vergelijking trek met vleermuis-mama’s. Want vleermuismoeders zijn ook single-moms. Nu het heerlijke warme zomer lijkt te zijn aangebroken zien we vaker vleermuizen heen en weer schieten in de avondschemering en dit zijn vaak die single-moms.…
Het kleine eiland is omzoomd met een waas van lichtgroene uitlopende blaadjes van ranke bomen. De voorjaarszon streelt de bosbodem die is bekleed met pril groen gras en witte bloemetjes. De rietkraag, die het kleine water omsluit, is nog in winterkleed maar de zon laat het stralen als een goud collier. Even verderop lonkt een groot meer in diverse tinten blauw met kleine zilveren golfjes. De natuur is een en al belofte van schoonheid, rust…
Ik haal diep adem en proef het voorjaar tegen mijn verhemelte als een rijke zoete vruchtensap. Het warme zonlicht koestert mijn gezicht als de blik van een verliefde minnaar en virtuoze vogelzang vult mijn oren. Mijn ogen worden onweerstaanbaar aangetrokken tot alle fragiele schoonheid van het bos in voorjaarspracht. Het gele speelse speenkruid dat de bosbodem bedekt, de kleine kleurrijke lijfjes van de eerste hommels en de onnoembare pastelkleurige schoonheid van duizenden en duizenden uitlopende…
“Kijk hier eens!” We onderbreken ons genoeglijk tochtje voor dit opmerkelijke plaatje. Het lijkt wel of deze muis een schoonmaakwoede te pakken heeft. Voorjaarsschoonmaak in Huize Welgelegen van Mevrouw Bosmuis. Ik glimlach bij het zien van een enorme vuilnisbelt van doorgebeten pitten en lege hulzen van esdoornzaden vlak voor de voordeur van het muizenholletje. De bult is enorm, écht een voorjaarsschoonmaak, als je eenmaal bent begonnen weet je niet meer van ophouden! Dit soort kleine…
Zo geruisloos als ik kan sluip ik naderbij en blijf bewegingloos staan als ze opkijken. Het is een soort ‘Annemarie koekoek’-spelletje van vroeger op het schoolplein. Weer een stap en… zucht, ze hebben me gezien en kiezen gauw het hazenpad of beter gezegd het eenden-water. Daar sta ik dan met mijn telelens, voor schut langs de dijk terwijl de eenden mij op veilige afstand uitlachen. Terwijl ik onverrichter zake terugloop naar mijn auto vraag ik…
Hij gluurt om het hoekje. Kleine koolzwarte oogjes onder een paars petje kijken om het hoekje van mijn tuinkastje. “Wat gaat er door zijn koppie?” vraag ik me af. De pimpelmees draait zich om en vat post op het randje van een schaaltje, een schaaltje dat tot de rand toe is gevuld met zaadjes en pitten. Ja, nu weet ik waar hij aan denkt: ontbijt! De guitige pimpelmees laat het zich goed smaken, terwijl ik…
