“Hé boswachter, wat is dit?” Ik bekijk de foto die collega-natuurfreak naar me appt, nauwkeurig. Ik kan het niet helpen. Het eerste waaraan ik moet denken, als ik de kloofachtige holtes zie midden in een boomstam, zijn prehistorische kaboutergrotten. Het wordt echt tijd dat ik iets anders ga lezen dan Rien Poortvliets boeken. Al zouden de kabouters overigens goed gebruik weten te maken van deze gangen, bedenk ik. Ach, wat maak ik mezelf wijs. Kabouters…
Je kunt het van me aannemen: er is geen grotere muts met de pc dan deze boswachter! Met de sociale media val ik al in de ‘sms-categorie’ (= sociale media sufferd). Maar als het gaat om sleutelen aan mijn site?! Nog erger kan het niet! Ik heb zelfs koudwater vrees om een nieuwsbericht op de site te zetten. Das eigenlijk wel gek, want ik hou erg van water en koud water vind ik niet erg…
Ik kijk nogmaals op mijn to-do-list om te zien of ik nu echt alles heb. Het is bijna zover: de lancering van mijn droom. Mijn droom heeft een naam: ‘Mijn stukje natuur, even alle vrijheid’. Ik grijns als ik bedenk dat er voor mij de komende dagen even geen ‘vrijheid’ is, maar wel veel natuur! Terwijl ik uitkijk over een stukje ‘natuur’ wat van mij is, mijn tuin, mijmer ik hoe dit alles ooit is…
