Winter-spelen
Behoedzaam steek ik mijn peddel in het water en kom op ‘kousenvoeten’ dichterbij. Geen rimpeltje in het water, geen enkele verstoring. Vol spanning tuur ik over de rand van mijn supboard. Gaat het nu eindelijk gebeuren? De zo lang verwachte en zó gewenste ontmoeting met de bever?! Met ingehouden adem en volle concentratie probeer ik te ontwaren wat dat bruinige is, daar onder water. Door mijn gespannen verwachting en lichte verbijstering over zijn relaxte koud water avontuur, duurt het even voor het doordringt: het is een rat!
Ik staar verbouwereerd naar dit diertje dat zich uitstekend lijkt te vermaken. Hij is onderwater gezellig een beetje aan het rondkuieren, als een rondje over de hei op zondag na de koffie. Dit doe je toch niet voor je plezier, met ingehouden adem en geen wetsuit tegen de kou?! Zijn bewegingen zijn haast gracieus onder water, maar ook koddig en komisch. Met zijn korte pootjes peddelt hij lustig rond en neemt overal even de tijd, even een ditje hier en een datje daar. Even bij die plant kijken, even snuffelen bij die rietstengel en dat allemaal zonder maar een keer naar adem te happen! Veel dieren, die we normaliter alleen op land zien, kunnen zwemmen. Kijk maar naar de reeën, die hebben ooit zwemmend Flevoland ontdekt en zelfs een eekhoorn kan goed zwemmen. Maar ik wist niet dat ratten zó goed onderwater konden zwemmen, laat staan met veel plezier mee doen aan het onderdeel ‘koud-water-zwemmen’ van de Winterspelen! Ratten hebben een leuk spits koppie, bruin slank lijf en koddige kleine pootjes en de bekende lange staart. Een schoolvriendinnetje had ze vroeger als huisdier. Ik vond toen vooral hun staart iets griezeligs hebben… wat eigenlijk raar was want ik had zelf witte muisjes als huisdieren met een zelfde soort staartje! De rat is erg goed in staat om te overleven. Dit komt voornamelijk dat hij echt alles lekker vindt. Hij is dus geen fijnproever en zeurt niet als er weer restjes uit de afvalbak op tafel worden gezet, dat is juist smullen. Samen met het feit dat ze het hele jaar door baby’s kunnen krijgen, heeft de Bruine rat de bijzondere titel van: ‘meest succesvolle zoogdier ter wereld’. Dat Bruine ratten ziekteverspreiders zouden zijn, is in Nederland een verhaal voor Het Grote Fabeltjesboek. Het tegenovergestelde is juist waar. Toen de Bruine rat een paar eeuwen geleden als verstekeling mee kwam op schepen uit Azië, is de pest juist door hém grotendeels een halt toegeroepen. De pest had als belangrijkste verspreider de vlooien van de zwarte rat, die al vanaf de Romeinse tijd in Nederland was. Maar de Bruine rat is agressiever en beter bestand tegen ons koude klimaat en verdrong bijna geheel de zwarte rat. En voila, de pest was onder controle!
Het ‘waterratje’ is inmiddels uit zicht verdwenen en ik trek mijn bivak over mijn hoofd om een stuk te zwemmen. Opeens hoor ik: “Gaat het wel goed met je?” een bezorgde stem vanaf de wallekant. Ik steek mijn duim omhoog en probeer de attente dorpsgenoot te overtuigen dat ik dit écht voor mijn plezier doe. Ik moet grinniken om het verband: tijdens de Winterspelen geven al die sportieve mensen ons het voorbeeld hoe gaaf het is om ergens echt voor te gaan, te presteren en te genieten van wat je doet. Het ratje is hierin mijn grote voorbeeld: lekker zwemmen… ook in de winter!
