Stille nacht
Doodstil is het om me heen, intens stil. Ik sta aan de rand van het bos en zie niets meer dan de zwarte nacht en nog zwartere silhouetten van eenzame bomen op de hei. De stilte sluit zich als een mantel om me heen. Geen geluid lijkt door te dringen op deze plek, alleen mijn ademhaling hoor ik en die vormt kleine witte wolkjes tegen de diepblauwe hemel… Het voelt haast als heiligschennis om door te lopen. Gekraak van dorre bladeren onder mijn voeten voegt zich bij het geluid van mijn verschrikte ademhaling als ik ternauwernood een boompje ontwijk dat ineens in mijn zichtveld opdoemt… Euhm, volgens mij loop ik niet meer op het pad!
Het is een spel van donker in donker, zwart tegen zwart. Grote bomen ontwaar ik wel, maar kleintjes zijn niet te zien tot je er vlak voor staat. Spannend en verstild is mijn tocht in het zwarte bos… tot ineens een werkelijk hemelse klank mijn eenzame, donkere nacht doorklieft. Adembenemend, zo mooi, zo zuiver, zo virtuoos! Klanken rollen over elkaar heen en weerkaatsen tegen de onzichtbare muren van het bos. Wát een cadeau is dit! Ik ben niet alleen en deze roodborst wil me dat laten weten. Ik sta weer stil en luister hoe hij zijn concert vervolgt. Vogels hebben geen stembanden maar een heel klein beweeglijk orgaantje aan het einde van de luchtpijp. De kleine kraakbeenringetjes en de talloze spiertjes maken dit orgaantje tot een miraculeus instrument. De klanken zijn zo zuiver, daar kan geen mensenstem tegenop. Deze nacht in het bos, mijn leven, krijgt een andere kleur voor mij want het roodborstje is erbij, sterk en positief. Roodborsten zingen echt áltijd. In de herfst, in de winter en dwars door de donkerste nacht heen. Een uitspraak schiet me nu te binnen: “Vogels zingen in het donker omdat ze weten dat het licht wordt!”. Ook al zo’n prachtige bemoediging en de roodborst laat het luid en duidelijk horen. Wat heeft de natuur toch veel te geven! Toch moet ik deze romantiek wel iets bijstellen. Naast het optimisme van de roodborst is er nog een reden voor al zijn gezang. Hij woont namelijk heel genoeglijk hier in dit bos. Hij heeft hier een prachtig huis en landerijen om alles te vinden wat hij maar nodig heeft. Maar, dit mooie landgoed zal hij met hand en tand verdedigen tegen indringers. En dat gaat met luidkeels zingen! En of je nu een soortgenoot bent of een langbenige tweevoeter hij moet en zal laten horen wiens eigendom dit bos is! Nederland is het ‘Winter Wonderland’ voor roodborstjes. Vanuit heel noordelijk Europa komen roodborstjes naar dit ‘tropisch oord’ om de winter door te brengen. En dat is dan ook de reden waarom het roodborstje zijn parelende zang in de winter zo vaak laat horen!
Mijn tocht vervolgt zich over de hemelse heide in de fluweel donkere nacht… en dan ineens is daar weer die prachtige parelende zang… of hoor ik nu iets anders?! ‘Stille nacht heilige nacht. Zingt een lied onverwacht. Brengt in donkere nacht het bericht, ook voor jou is er leven en licht. Licht als in het begin. Licht als in het begin’.
Licht en vrede toegewenst voor het kerstfeest en in het nieuwe jaar!
