Geluidloze melodie
Als ik op 1 januari beneden kom luister ik naar de serene stilte. Het is als een geluidloze melodie na de lawaaierige feestvreugde van gisteravond. Een nieuw jaar is begonnen. Als een dure wijn proef ik deze woorden: “nieuw jaar”. Rijk aan kansen en mogelijkheden, kansen om te leren en te groeien, om te genieten en te verwonderen. Dit alles ligt verborgen in deze geluidloze melodie.
In de stilte van de morgen hebben de vogels mijn ‘fastfood-boulevard’ in de tuin weer gevonden. Ik zie hen schuchtere omtrekkende bewegingen maken. Ik begrijp dat de schrik er nog goed in zit na het geweld van gisternacht, vogel-oordoppen bestaan helaas niet. Dat ik mezelf-met-oordoppen in- volledig onttrek aan de feestvreugde kan ik aan geen mens vertellen. Mijn cadeau is de stilte in de vroege morgen die ik deel met de vogels. Meneer Roodborst is al present om de voorraden te inspecteren. Een schuchtere juffrouw mus wordt met klare taal weggejaagd van de voedersilo… Meneer Roodborst houdt niet van delen. Niet dat hij dat gaat winnen hoor, de musseninvasie laat niet lang op zich wachten en dan is het een getjilp en gespetter vanjewelste. Mussen lijken gewoon niet in staat om beschaafd te tafelen. Het net bijgevulde bakje met zaden ontploft doordat ze er met z’n vieren tegelijkertijd in ploffen. Zucht… “dames en heren kan het misschien wat netter?”. Het tortelduifje is er blij mee en scharrelt op haar gemakje haar kostje op de grond bij elkaar. Hé en wat is dat? Een heel klein bruin propje komt aanvliegen en bekijkt het schouwspel met een scheef kopje. Wat leuk, een winterkoning, die heb ik niet vaak in de tuin. Met veel genoegen kijk ik ook naar de geelpaarse kleurmakers in het grijze landschapje van mijn tuin. Met een helder ‘krrits, ping’ is de landing, in de boom van de buurvrouw, een feit. Vervolgens wordt het geheel in ogenschouw genomen en de voedersilo van keuze met een beslist ‘prrrt’ in beslag genomen. Efficiënt hakken op de o zo lekkere pinda en een kordaat ‘prrt, ping’ beëindigt dit bezoek van de pimpelmees…
En terwijl ik in de stilte geniet van dit komische schouwspel schiet mijn lievelingsgedichtje door mijn hoofd: ‘Geluk, zit in de kleine dingen. In zomaar zacht, een liedje zingen. In zomaar blij zijn met het leven. Lachen, liefde, troost geven. Geluk geeft glans en evenwicht. Een glimlach, zon op je gezicht’. Ik wens iedereen ‘geluk’ toe in het nieuwe jaar, want geluk zit in de kleine dingen…
