Like wildflowers…
Waar ik altijd weer van onder de indruk ben, is – als je naar plantjes kijkt – de kracht van de natuur. Op de meest onmogelijke plekken tref je ineens een plantje aan. Mijn favoriete voorbeeld is de paardenbloem die zich tussen twee stoeptegel doorwringt midden in een drukke stad! De natuur laat zich hier op haar meest onverstoorbare én onverslaanbare wijze zien… Planten groeien daar waar je ze niet verwacht, als een stille kracht die haast ongemerkt kleur en vreugde geeft aan het leven!
Vorig jaar werd er in de grote steden een leuke actie in het leven geroepen: ‘stoepplantjes spotten’. Met stoepkrijt werd met een pijl of cirkel gewezen op een mooi groepje wilde bloemen en de naam erbij gezet. Planten waar je eerst aan voorbij liep, werden zo uit de anonimiteit gehaald. Gaaf deze actie, want het laat je goed kijken naar je omgeving en door te kijken ga je zien! Dat vind ik ook zo leuk van de paardenbloem, want heb je die wel eens echt goed van dichtbij bekeken? De paardenbloem bestaat namelijk uit tweehonderd kleine bloempjes, het is dus niet één bloem maar een gigantisch boeket! In deze tijd staan de paardenbloemen op het punt hun zaadjes te verspreiden. De zaadjes, voorzien van een lief pluisje, zullen de wijde wereld in gaan. De prachtige pluizige bollen spreken altijd weer tot de verbeelding, ze lijken haast thuis te horen in een sprookjeswereld en de verleiding om er tegen aan te blazen is niet te weerstaan. Maar het mysterieuze houdt niet op bij de aanblik van het architectonische kunstwerkje van de pluizige bol… want, veel paardenbloemen zijn namelijk klonen! De paardenbloem weet het voor elkaar te krijgen om zelfs zonder bevruchting van de eicel toch een zaadje te produceren. Jakkes, haast een beetje griezelig, maar wel gaaf! Als je dit zo bij elkaar optelt: de vrolijke, optimistische bloem die ons voorjaar kleur geeft -zelfs tussen de stoeptegels-, de prachtige romantische pluizenbollen en de mysterieuze eigenschap tot klonen, verheft de paardenbloem toch ver boven de aanspreektitel ‘onkruid’. De paardenbloem groeit en bloeit ten volle en laat zich niet tegenhouden om tot haar doel te komen!
Groeien en tot bloei komen is iets ‘oers’, iets natuurlijks en geldt voor alles in de natuur… ook voor ons. Het vervullen van doelen zorgt ervoor dat je lekker in je vel zit, dat je groeit en tot bloei komt. “Like wildflowers you must allow yourself to grow in places people thought you never would”… wat een prachtige levensles!
NB: citaat van P. Rogina
