Het is stil in het bos, bijna geluidloos. Of toch niet? Als ik beter luister hoor ik de laatste dorre bladeren ritselen in de wind. Het zachte maar kenmerkende gepriet van een groepje voedselzoekende staartmezen. De roodborst die zijn heldere rijke zang laat horen en het ondefinieerbare genoeglijk murmelen van het bos. Ik geniet van het moment, het is een semi geluidloos moment vol harmonie… Een snerpend en verontwaardigd ‘pieng’ doorbreekt dit! Vol verwarring…
Een sinistere titel! En voor mij was het ook echt even een ‘rilling-over-ruggengraat’ moment, toen ik tussen het onschuldige kroos een vleeskleurig vreemd ding in mijn schepnetje zag. Ik die nóóit een thriller lees omdat ik dan weken niet slaap, dacht toch in flits: “Gruwel, wat is dit? Een stuk van een lijk?!”. Boswachter, boswachter toch, je fantasie is wel heel keurrijk. Mijn poel-schoonmaak-collega, zich niet bewust van mijn consternatie, meldt terloops dat het de…
Ik spring gauw op mijn supboard, wat een prachtig weer, de herfst geeft ons een epiloog van de zomer. Terwijl ik over het heldere water glijd, geniet ik van het leven naast en onder me. Eenden met hun snoet in de zon en grote scholen vissen die óók lijken te genieten van het herfstzonnetje. Geen idee of dat kan, ik heb echt geen verstand van vissen. Dat komt waarschijnlijk omdat ik ze een beetje ‘creepy’…
“Hé, een mail van de sportschool, wat zouden zij te melden hebben?”. Terwijl ik de mail lees lig ik onder de tafel van het lachen. Ze gaan de sportschool naar buiten verplaatsen, waarbij je een vak van twee vierkante meter kunt reserveren met krachttrainingsspulletjes. Nu ik dit schrijf lig ik weer dubbel! (sorry Ad en Hannie). Tja, je moet inventief zijn in de corona-tijd. Half maart ging mijn ‘corona-sportschool’ al open… Met de kou…
Ik kwam nog een column tegen van vorig jaar vakantietijd! :): Kadaver “Martine, haal dat kadaver van de tafel, ik ga koken!”. Zucht. Het is fijn om met je moeder te kamperen, want ik hoef zelf niet te koken, maar mijn enthousiasme over mijn natuurvondst wordt duidelijk niet gedeeld. Het ‘kadaver’ vond ik in de voortent en was voor mij de eerste keer dat ik zo’n prachtexemplaar aantrof… het bewijs van een natuurwonder waar ik…
“Ja, gaat best goed, het is alleen nog 9 seconden te lang”. Ik hou me in en concentreer me op mijn taak… maar het liefst was ik gierend van het lachen op de grond gezakt! Wat is dit hilarisch! Het lijkt wel of ik een parallel universum terecht ben gekomen! Enorme lampen, overal camera’s, televisieschermen, kabels, microfoons en het krioelt van de mensen om mij heen. Mijn lachbui is natuurlijk ook lichte paniek. Hoe krijg…
