‘Lente, seizoen van de liefde’ is de titel van een gedicht dat de lente in al haar glorie vertolkt. ‘Lente, seizoen van de dromen, onweerstaanbaar uitgekomen’, het gedicht hoopt en droomt! Het plotseling invallen van de lente grijpt me aan. De vogels die over elkaar heen tuimelen met hun zang in hun haast hun dromen waar te maken… de zonnewarmte die mijn gezicht streelt als een verliefde minnaar. Lente, seizoen van de liefde… Mijn…
Ze zijn niet echt schuw maar lijken ook niet echt gecharmeerd van mij als ik dichterbij kom. Ze trekken zich verder terug in het riet. Ze lijken vooral gecharmeerd van elkaar, duidelijk verliefd. Ze hebben alleen oog voor elkaar, hebben genoeg aan elkaar… Je herkent het vast wel, die heerlijke periode van verliefdheid. Of je bent bij elkaar en geniet van elkaar… of je kunt niet ophouden aan die ander te denken als een zonnestraal…
We zijn niet de enigen, die blijven stilstaan, andere wandelaars kijken ook toe… Op het rimpelloze water zijn drie zwanen te zien. Twee mannetjes en een elegante dame als middelpunt. Het ene mannetje kijkt de ander dreigend aan, één en al waarschuwing: “Van haar blijf je af, deze schoonheid is van mij!”. De ander houdt afstand, maar gaat niet weg… Om zijn boodschap kracht bij te zetten zwemt hij richting zijn felbegeerde dame waarbij er…
Ik sla mijn agenda open en kijk met genoegen naar de blakend lege pagina’s… wat een heerlijk gevoel van vrijheid. Een nieuw jaar dat blanco voor mij open ligt. Driehonderdvijfenzestig dagen om te vullen met leuke plannen, fijn werk, goede voornemens en inspirerende hobby’s. Wat een voorrecht! Als een kleurplaat die ik mag inkleuren met de mooiste kleuren die ik maar kan bedenken! Deze eerste werkweek in mijn agenda wordt opgefleurd door kleurrijke tekeningen…
“Elke dag de vrieskou in: geschift of gezond?” kopt de Volkskrant. Leuke kop, trekt meteen de aandacht van de lezer, want we hebben er allemaal wel eens van gehoord... van die idioten die op de winterdag in het koude water springen en dat nog lekker vinden ook! De schrijver van het artikel ondergaat het ritueel en vraagt zich vertwijfeld af wie dit toch vrijwillig zou willen doen?! Ik lees door over ademhalingstechnieken en meditatie en…
Het is stil in het bos, bijna geluidloos. Of toch niet? Als ik beter luister hoor ik de laatste dorre bladeren ritselen in de wind. Het zachte maar kenmerkende gepriet van een groepje voedselzoekende staartmezen. De roodborst die zijn heldere rijke zang laat horen en het ondefinieerbare genoeglijk murmelen van het bos. Ik geniet van het moment, het is een semi geluidloos moment vol harmonie… Een snerpend en verontwaardigd ‘pieng’ doorbreekt dit! Vol verwarring…
